ძალის გამოღვიძება. ჩემი გზავნილი ახალი თაობის ლიდერებისთვის | მიხეილ სააკაშვილი

მკითხველს, რომელიც წინამდებარე წიგნს გადაშმკითხველს, გადაშლის და ტექსტში შეაბიჯებს, უკანდასახევი გზა მოჭრილი აქვს, უეჭველად ბოლომდე გაივლის მანძილს წინათქმიაქვს, წინათქმიდან ბოლოთქმამდე, რადგანაც მიხეილ სააკაშვილის „ძალის გამოღვიძება“ მძაფრსიუჟეტიანი სათავგადასავლო რომანივით იკითხება. აქვს კიდევაც მძაფრი სიუჟეტი, ოღონდაც ბელეტრისტული პროზისგან განსხვავებით, აქ მოთხრობილი ამბავი გამონაგონი კი არ გახლავთ, არამედ სინამდვილეა, თანამედროვე კაცობრიობის დრამატული პერიპეტიების მართალი და გულწრფელი ასახვაა. მოქმედება ძირითადად ორ ქვეყანაში ერთდროულად ვითარდება - საქართველოსა და უკრაინაში. გასაოცარი, და ეგებ, მსოფლიო ისტორიაში უპრეცედენტოც იყოს საბჭოთა იმპერიიდან დე იურე თავდახსნილი და დღემდე დე ფაქტო დამოუკიდებლობისათვის მებრძოლი ამ ორი ქვეყნის პოლიტიკური ბედის მსგავსება, მსგავსება კი არა, ფაქტობრივად, იდენტურობა, სიტუაციის, კოლიზიების, გამოწვევების იგივეობა. საქართველოსა და უკრაინის უკრაინის ცხოვრება ამ ჩვენს დაძაბულ XXI საუკუნეში ერთმანეთთან განუყოფლად გადაწნულა და გადაჯაჭვულა. მით უფრო, რომ ამ ისტორიულ სიმბიოზს მკვეთრად ათვალსაჩინოებს ერთი გამორჩეული პიროვნების მოღვაწეობა, პიროვნებისა, რომელიც ერთდროულად ამ წიგნის ავტორიცაა და მისი მთავარი გმირიც და რომლის ზეორიგინალური, სუპერექსკლუზიური, განუმეორებელი პოლიტიკური პროფილი, დღევანდელი მრავალსახოვანი გლობალური ისტებლიშმენტის ფონზე კარგადაა ცნობილი მთელ მსოფლიოში და, ბუნებრივია, უპირველესად, მის სამშობლოში, იმ ქვეყანაში, რომლის სახელმწიფოებრიობის აღდგენასა და თანამედროვე დემოკრატიული სტანდარტებით შექმნაში მას ლომის წილი აქვს შეტანილი და რომელთან მიმართებაშიც განსაკუთრებულ მნიშვნელობას იძენს სიტყვები, რომლებიც ჩვენს მიერ ამ წინათქმის სათაურად გვაქვს გამოტანილი _ „ამქვეყნად ყველაზე მეტად შენება მიყვარს“.